Veilige afstand

Stel je voor je prijst iemand die er teveel invloed van ondervindt. Dat slaat terug op jezelf. Dat kun je niet voorkomen, want iedereen ziet het en het geeft een gevoel van ongemak. Bij die ander, maar ook bij jezelf.
Stel je voor je gaat heel dicht bij iemand staan, op een perron, en je roept heel hard dat je diegene ziet zitten. Dat wil je toch niet? Als geprezene, toeschouwer, prijzer, achteloze voorbijganger?
Stel je voor je laat de naam van diegene achteloos vallen, met een compliment of enigszins ironische of litotische kritiek. Niemand weet meer waar hij aan toe is. Zoiets doe je niet.

Het vraagstuk is dus: hoe neem je de juiste afstand in acht, de veilige afstand?

Veilig voor jezelf, veilig voor die ander?