Ik beschik nu over een boekenlegger met de tekst 'Goed volk'.
Dat goede volk wordt natuurlijk systematisch te kijk gezet door de grote Grunberg.
Maar dan hangt dan nog wel de idee in de lucht dat we een bijzonder volkje zijn.
Een minpuntje was dat we nog geen schrijvers hadden die ons met een recente oorlog op de planken zetten. Ook die lacune is nu met een Afghanistan-coming-home opgevuld. We beschikken over een succesvolle spiegel.
Het is maar de vraag of wij Hollanders die luxe aankunnen. We willen de dingen liever wat gewoontjes. Okee, ook daarin voorziet Grunberg. Dus komen de jongens opdraven met een tas van Dirk en vertaalt het trauma zich in een vaginale schimmel.
Maar het is wel een toneelstuk. Te gewoontjes is ook weer niet goed. Dus moet er musical bij, wat sinds Brecht garant staat voor Verfremdung. Laat dat maar over aan Rijnders. De zang van drie blote jongens in een doodskist blust het geheel af.
Als Grunberg en Rijnders een ding goed kunnen, dan is het opvoeden. Wij Hollanders worden opgevoed in het zelfkijken via calvinisme ('atoombom op ons land, vooral op Flevoland'). We worden opgevoed met de zin voor proportie en evenwicht. We worden opgevoed tot wijsheid en wijdsheid.
Alles wordt afgeleverd tot ver achter de voordeur. We krijgen het bord op schoot gezet.
Meer kun je toch niet vragen.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten