Het zou misschien interessant zijn om uit te zoeken of Thomése zelf juist niet een kernfiguur van de christelijke traditie belichaamt. Christenen zijn (ondanks of juist door hun beladen geschiedenis) oerverzoeners. Ze houden zich in een oorlog soms staande door geen partij te kiezen, of door te vinden dat je je vijand moet liefhebben. Beide opties hangen samen. Wanneer je vijand liefhebben een morele eis wordt, dan wordt die in een moderne samenleving voorgehouden aan alle partijen. Kantianisme dus.
Misschien speelt het individualisme Thomése parten. Hij kan zich misschien niet voorstellen dat hij thuishoort in een categorie, terwijl - als die er al is - de categorie waarbij hij thuishoort de grootste van allemaal is.
Dit is geen moreel oordeel over Thomése, en nauwelijks een ontmaskering. Ik opper alleen de mogelijkheid om via Thomése iets over onszelf aan de weet te komen. (Verder is het uiteraard een prijzing!, ik lees hem graag.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten