Het leven wordt geprezen omdat er op het eind altijd een rechtvaardige afrekening plaatsvindt.
De traditie van Duizend-en-een-nacht wil dat het einde wordt uitgesteld. Daartoe vertelt de prinses steeds haar verhalen. De prinses van Tien-en-een-nacht is een oudere prostituee die door een vervelende vent, de 'koning', wordt betaald voor haar verhalen. Hoe meer verhalen, hoe meer beloning.
Nog een wet: het verhaal is werkelijker dan de werkelijkheid. Daartoe zet Lewinsky de correspondentie van vertelling en raamvertelling in. Het is daarom allerminst uitgesloten dat de lezer in het verhaal de prijzing van zijn eigen leven vindt. Want net als de koning worden we bediend door een verteller die onze verlangens respecteert en er een draai aan geeft zoals het leven zelf een draai aan onze verlangens geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten