Als de Russen ver weg gingen zeiden ze 'prosjtsjáj', vergeef me.
De schulden moesten eerst vereffend.
Tegenwoordig betekent 'prosjtsjáj' gewoon 'vaarwel'.
We hebben de hoop opgegeven dat de ander nog betaalt
of vertrouwen eindeloos op de aflossing.
We zijn Jakob en Esau.
De een ontfutselt de zegen, de ander loopt hem mis.
Zonder prijzing geen toekomst.
Zonder prijzing alleen maar toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten