Leest als een jongensboek. Vier mannen gaan op bizonjacht. De jongeman vanuit wiens perspectief de roman is geschreven heeft zich laten inspireren door Emerson en komt vanuit de grote stad naar het dorpje. Hij neemt deel aan de jacht omdat hij zichzelf zoekt. Hij is duidelijk gedreven door de belofte van een authentieker ik die in de Amerikaanse natuur geborgen lijkt.
Wat hij er uiteindelijk vindt is iets anders. Het is vooral iets in de blik van mensen die erachter komen dat alle inspanningen voor niets zijn geweest. Het vergeefse.
Dat vergeefse lijkt verbonden met individuele eenzaamheid. Hier schuilt de tragiek van de onmogelijke gemeenschap. Maar je kunt evengoed zeggen dat die blik zich pas vrijgeeft op het moment dat de gemeenschap zich in zijn meest intense vorm aandient.
In die zin is de belofte van Emerson vervuld, alleen anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten