Ze wordt volop geprezen.
Het zijn vooral katholieke families.
Je komt langs, schrijft in het poezie-album van de kleine.
Vijftig jaar later zie je haar terug bij de reünie op het erf.
De dronken minnaar van de dochter is er ooit weggemept.
De ziekenden zijn thuisgebleven.
De eenzaam stervenden gaan over de tong.
De trapgevallen zoeken een houding.
Maar dat voor de fijnproevers.
De zoekers van evenwicht.
De schouwers van clair-obscur.
Het is voor de filosofen.
Het feest zwelgt door.
Het gastenboek wordt volgestampt.
De zang overstemt.
De gids neemt over.
Anton, was die reünie op die boerderij van je oom en tante, waar wij ooit met de jaargroep een nacht geslapen hebben? Marc
BeantwoordenVerwijderenBijna goed. Uit die Gegend is 50 jaar geleden een tak geëmigreerd naar Frankrijk, bij de grens met Luxemburg. Ze kregen tien kinderen en gingen dood. De kinderen organiseerden de reünie en spreken nog steeds Limburgs dialect.
BeantwoordenVerwijderen