Jagtlust

Hoe weinig pikante details geeft Annejet van der Zijl prijs in haar boek over de Gooise villa waar in de jaren vijftig gezopen en gesekst werd. Misschien is het de bedoeling dat de fantasie van de lezer zelf op hol slaat, of wellicht weet hij beter en werkt die fantasie vooral via suggestie.

Daarmee raken we aan de aristocratische kern van het boek. Mannen van bescheiden afkomst voelden zich in de villa niet welkom. De bezoekers moesten van rijke afkomst zijn, veel talent hebben en al hun geld erdoorheen gejaagd.

Met Van der Zijl zou je kunnen denken dat het latere Amsterdam met zijn 'toegang voor allen'-mentaliteit verschilt van zijn voorname voorloper. Maar raken de extremen elkaar niet nauwer? Zit er niet een aristocratische kern in de sixties, misschien wel in elk rattenvolk?

Aristocratische idealen zijn te hoog gegrepen, normaliter. Ze wachten hun kans af. Bijvoorbeeld als Rotterdam in puin ligt, de kleine Hofland met zijn vrienden aan het plunderen slaat. De aristocraat is geen held die tegen de stroom in crawlt. Hij drijft even op de stroom wanneer die in de war raakt.