vrijdag 13 januari 2012

Liturgieën

Al zo veel eeuwen in repetitie.

Geslepen taal, suggestie van verhaal.

Kort, het algemene via tamelijk concrete dingen.

Oorzaak van zo veel stokking en zo veel stimulans.

Bron van conservatieve revoluties en stilzwijgende achtergrond bij progressieve revoluties.

In afstandelijke gematigde bewondering zeeg ik voor Andries, Marjet en Ad.

Niet diep, wel sierlijk, in tweede instantie wel diep, hoog, diep, hoog.

Omlaag, mensen, op je knieën.
Omhoog mensen, met geheven hoofd de kerk uit.

Ite, missa est.
Itemmissa est.
Iter missa est.
Iter ite.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten